Η τύχη της δεν μπορεί να αφήνεται μόνο στα χέρια της τοπικής κοινωνίας ή των επιχειρηματιών του νησιού γιατί η καταστροφή και η υποβάθμισή της ζημιώνουν κάθε Ελληνα
Κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας μάλιστα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που βούρκωσαν καμαρώνοντας τις συζύγους τους, γιατί ποιος είπε πως οι άνδρες δεν κλαίνε;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τη σπάνια ευκαιρία να διαλέξει πώς θέλει να τον θυμούνται οι Ελληνες.
Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι αφουγκράζεται την κοινωνία και συναισθάνεται την ανάγκη να εξελιχθεί ως ζωντανός οργανισμός
Τι ακριβώς διδάσκουν στους μαθητές αυτοί οι άνθρωποι πίσω από τις κλειστές πόρτες της τάξης; Εχει ασχοληθεί κανείς; Μήπως θα έπρεπε;
Οι εκλογές είναι γιορτή κι ας χαρούμε αυτή τη μέρα όπως της αξίζει. Ας ελπίσουμε σε μεγάλο ποσοστό συμμετοχής γιατί αν πράγματι είναι έτσι, εμείς οι Ελληνες θα έχουμε καταφέρει κάτι σπουδαίο: θα έχουμε αποδείξει αφενός πως είμαστε παρόντες ως πολίτες, αφετέρου πως δεν έχουμε πια απολύτως καμία όρεξη να ζωνόμαστε φισεκλίκια και να τρέχουμε […]
H αντίληψή μας για τις εκλογές είναι πια δυτική, σε αντίθεση όμως με την αντίληψή μας για τη δημοκρατία που παραμένει σταθερά ανατολίτικη.
Χρειάστηκε κάποτε να δουλέψω για έναν τρομερά κακοπληρωτή εκδότη. Οταν του έθεσα το θέμα, μου απάντησε αφοπλιστικά: «Εσείς κάνετε πως δουλεύετε κι εγώ κάνω πως σας πληρώνω. Ετσι έχουν τα πράματα». Η συνεργασία δεν μακροημέρευσε. Δύο δεκαετίες έχουν περάσει και ομολογώ εκείνη την ατάκα την ανακαλώ συχνά. Οσο κι αν τότε μου φαινόταν εξωφρενική, σήμερα […]
Κάθε κόμμα διεκδικεί τον χώρο του και είναι ανάγκη η πραμάτεια του να διαφέρει από του διπλανού.
Οσον αφορά στη διαχείριση της υπόθεσης Γεωργούλη, η Κουμουνδούρου τα έκανε μαντάρα.
Εκατοντάδες καντηλάκια που τρεμοπαίζουν στο νεκροταφείο του χωριού το φωνάζουν. Οι μέρες μυρίζουν λιβάνι. Η ζωή δεν νίκησε τον θάνατο και εκείνοι που έφυγαν - όλο και περισσότεροι - δεν θα γυρίσουν.
Απ' όλα έχει ο κόσμος μας. Διαλέγεις και παίρνεις…
Μια φορά κάθε το πολύ τέσσερα χρόνια είναι που καλούμαστε να αποφασίσουμε κάτι που είναι πολύ σημαντικό, χωρίς απαραίτητα να το αντιμετωπίζουμε ως τέτοιο
Ποια ανεξάρτητη αρχή είναι ανεξάρτητη; Και ποια έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών διά της ανεξαρτησίας της; Ούτε η Δικαιοσύνη, το άλλοτε τελευταίο καταφύγιο, δεν έχει μείνει όρθιο.
Οσο οι κυβερνήσεις και οι υπουργοί τους πολιτεύονται με ήθη και πρακτικές προηγούμενων δεκαετιών, τόσο οι νέοι θα απαξιώνουν την πολιτική.
τα τέλη του ’90 έπαιζε στην τηλεόραση μια αμερικανική σειρά που λεγόταν «Early Edition». Ηταν αυτοτελή επεισόδια με την ίδια πάντα πλοκή: Μυστηριωδώς ο πρωταγωνιστής έπαιρνε στα χέρια του την εφημερίδα της επόμενης ημέρας και έτσι είχε κάποιες ώρες στη διάθεσή του για να αποτρέψει το κακό που έβλεπε στο πρωτοσέλιδο. Δυστυχήματα ήταν συνήθως. Μεγάλες […]
Στα χρόνια του πανεπιστημίου ξημεροβραδιαζόμασταν στο αναγνωστήριο της Ιπποκράτους. Τον περισσότερο χρόνο βέβαια τον περνούσαμε καπνίζοντας ή φλερτάροντας στα σκαλιά και στο καφενείο του δεύτερου ορόφου και για κάνα διάλειμμα από τον καφέ, το τάβλι και τις αμπελοφιλοσοφίες μπαίναμε αραιά και πού και για μια υποψία μελέτης. Θυμάμαι λοιπόν μια σπουδαία φυσιογνωμία της αργόσχολης φάσης […]
Τι είπε και τι δεν είπε ο Αντονι Μπλίνκεν για τις σχέσεις Αθήνας και Αγκυρας – Το πλάνο του με φόντο την Ακρόπολη και τα μέτρα ασφαλείας
Μου αρέσουν τα αυτόματα ταμεία που μπαίνουν στα σουπερ μάρκετ. Το σκανάρισμα μου φαίνεται λίγο σαν παιχνίδι, όπως παίζαμε μικροί με σφραγίδες κάνοντας τους υπαλλήλους που είχαμε μάθει να βλέπουμε στα γκισέ με τους γονείς μας. Θυμάμαι λοιπόν τις πρώτες φορές να κατευθύνομαι σε αυτά με μια κάποια ενοχή. Ενιωθα ότι με στραβοκοιτούν οι ταμίες. […]
Ο φίλος μου ο Κώστας επιμένει πως το βιωματικό γράψιμο είναι το καλύτερο. Στο κάτω-κάτω πόση πολιτικολογία να αντέξει ο αναγνώστης και τι να βρεις πρωτότυπο να σχολιάσεις; Στο μεταξύ, αυτή την πιο βιωματική προσέγγιση την ευνοούσαν και οι περιστάσεις των ημερών, γιατί παρά τα όσα συνέβαιναν, η μαύρη αλήθεια είναι πως ως μάνα νηπίου, […]
